İşte benim hikayemde liseli kızlar sitesi ile başlıyor, aslında beynimin büyük bir çoğunluğu 3. tekil şahısa ait olup diğer ufak bir kısmı diğerlerine ait.
Yalnız diğer kısımda akıl verme kısmı olduğu için rahatım, benlik pek bir aktifliği yok. Peki diğer kalan kısım?
-İşte oradan kendimi çıkaramıyorum. Çıkarmaya çalıştıkça batıyorum.
(Biraz yazım günlükvari gibi oldu ancak, idare etmek gerek.)
Bir nefes daha çekerek, laptopun ekranına dumanı bıraktıktan sonra yazmaya devam ediyorum. Aslında ne yazacağımdan emin değilim.
Kendi iç yaşamımı açamam buraya, sadece sıkıntının genel olarak insanlar üzerinde bıraktığı genel eğilimi açıklıyorum.
Ben hep düştüm bu konuda. Hem hayal olarak hem de gerçek manada düştüm.
Siz hiç kendizi derin bir kuyunun dibinde, ufak bir kapak aralığında gökyüzüne bakarak izlediniz mi? O durumdayım.
Benim en büyük aldanışım insanlara inanılmaz güvenmem. Sanaldaki insanlardan bahsetmiyorum. Yüzyüze görüştüğüm insanlardan. İçlerinde bir kötülük görmüyorum. Sadece bazen hislerim ağır gelip bu kötü dediğim kişiler oluyor. Onlarda yanılmıyorum sanırım.
Ama ne gariptir ki, “bu kişinin yüreği okyanus gibi” dediğim kişiler aslında bataklıktan fırlayıp gelmiş gibi gamsız, vicdansız olabiliyorlar.
Gözlerinizin içine bakıp size yalan söyleyebilen insanlardan bahsediyorum. Sonra neden böylesin dediğinde, “ben onları söylememiştim ki diyebilecek insanlardan.” Ne korkunç dimi.. Yetişkinlerle sohbet edeceğine liseli sohbet etmek senin neyine abdal! Çünkü kendinizden bir kaç saniye bile olsa şüphe ediyorsunuz, acaba öyle dememiş miydi diyerek.
Acaba ben mi yanlış anladım diyerek. Bu o kişinin kötü olduğunu düşünmemek için yeniden savunma olarak harekete geçmesi sanıyorum. Bir kere iyi dedik ya beyin kabul etmiyor.
Böyle zamanlarda gökyüzüne dokunmak istiyorum. Ama imkansız..
Dün sanıyorum en kötü günümü ve en iyi günümü bir arada yaşadım. Bir tarafta o, bir tarafta onlar vardı. İkisinin karışımı iyi-kötü olmama sebep oldu.
Bazen hatırlamak istemediğiniz şeyler olabilir, silmek istersiniz.. Unutayım geçer dediğiniz şeyler, keşke o konuşma hiç olmasaydı. Belki şuan ruhsuzlukla yazmazdım bu yazıyı.
Gene yazardım ama klavyeye parmaklarım değdiğinde sihir geldi diyerek sevinebilirdim belki, şuan tek şey giden şeyler. Sanki yazıyorum siliniyor..
Duraksayınca gene ne yazabilirim diye unuttum. Diyorum ya bugün ben fazlasıyla, düştüm.
Aslında biz bugün DÜŞTÜK.. ChatAskim.Com chat ile iyi niyetimizi su istimal edenler yüzünden.
Başka bir günde, belki de daha güzel bir günde görüşme dileğiyle..
EtiketlerSende Paylaş Facebook Tweet Pinterest Google+ Whatsapp
ChatAskim.Com
Sohbet siteleri günlük binlerce ziyaretçi tarafından tercih edilmektedir. Chataskim.com ziyaretçilerine ücretsiz sohbet ve mobil chat odaları olarak hizmet vermektedir.
Bağlantılar
© Copyright 2023 ChatAskim.Com - Tüm hakları saklıdır.